برای افرادی که از شکستگی، لب پر شدن یا تغییر رنگ دندان‌های خود رنج می‌برند، باندینگ دندان یک اقدام زیبایی بسیار اثربخش و کاربردی است که باعث ایجاد لبخندی زیبا و بهبود اعتماد به نفس این افراد می‌گردد. در طی فرآیند باندینگ دندان، دندانپزشک از یک رزین کامپوزیت نزدیک به رنگ دندان طبیعی فرد استفاده نموده و بوسیله آن خرابی موجود در دندان را اصلاح می‌نمایند. این روش راهکاری به صرفه در مقایسه با گزینه‌های جایگزین مانند استفاده از روکش یا ونیر محسوب می‌گردد.
اما انجام باندینگ دندان مستلزم به کارگیری مواد اولیه و تجهیزات بخصوصی است که باید پیش از شروع به کار تهیه و آماده مصرف گردند. از جمله این مواد می‌توان به مواد ادهزیو و پرایمرها اشاره کرد که موضوع بحث امروز ما را تشکیل می‌دهند.
مواد ادهزیو، کاپلینگ ایجنت‌ها (coupling agents) و پرایمرها در انواع مختلف و توسط کمپانی‌های مشهور و نام آشنای بین‌المللی تولید و به بازار عرضه می‌گردند. از آن جمله، ترکیبات سایلن جزو پرکاربردترین مواد اولیه در ساخت کاپلینگ ایجنت‌ها و پرایمرها به شمار می‌آیند.
در این مطلب قصد داریم به شما یک سری اطلاعات جامع و کاربردی درباره استفاده از سایلن و پرایمر در دندانپزشکی ارائه دهیم.
پس از خواندن این مطالب شما می‌توانید با دید روشن‌تری اقدام به انتخاب مواد اولیه مورد نیاز خود برای انجام اقدامات ترمیمی و باندینگ دندان نمایید. فروشگاه مواد دندانپزشکی دنتیوا با اعطای حق انتخابی وسیع به دندانپزشکان، موجب ارتقای کیفیت خدمات ارائه شده توسط این حرفه مندان می‌گردد.
برای خرید سایلن و پرایمر در برندهای مختلف و باتضمین اصالت کالا به این صفحه از سایت دنتیوا مراجعه کنید.
باندینگ دندان به چه معناست؟
باندینگ دندان فرآیندی است که در طی آن یک نوع ماده رزینی رنگ دندان بر روی سطح نیازمند ترمیم قرار گرفته و با استفاده از فرآیند لایت کیور سختی آن افزایش می‌یابد. نتیجه این فرآیند اتصال یا باندینگ ماده ترمیمی به دندان است که موجب بهبود ظاهر لبخند بیمار می‌گردد.
برای انجام فرآیند باندینگ به ترتیب از ترکیبات اچینگ، پرایمر و مواد ادهزیو یا مواد باندینگ استفاده می‌گردد. بحث فرآیند اچینگ بسیار گسترده بوده و سرفصل مخصوص به خود را می‌طلبد. در اینجا به اختصار در مورد مواد ادهزیو و پرایمرها و به طور خاص کاربرد ترکیبات سایلن به عنوان پرایمر و کاپلینگ ایجنت صحبت خواهیم کرد.
چند راهکار ساده کاهش ترس بیماران با استفاده از تکنولوژی را در این مقاله از فروشگاه اینترنتی دنتیوا بخوانید.
مواد ادهزیو در دندانپزشکی چه کاربردی دارند؟
می‌دانیم که استفاده از مواد چسبنده یا ادهزیو در حرفه دندانپزشکی، خصوصاً در ترمیم دندان‌های پوسیده روز به روز در حال افزایش است. مواد ادهزیو همچنین برای محکم کردن براکت‌ها در درمان‌های ارتودنسی و جهت فرآیند لوتینگ (luting) فرم دندان مصنوعی یا ژاکت کراون (Jacket crown) به کار می‌روند. به طور کلی مواد ادهزیو یا مواد باندینگ را می‌توان در چهار گروه طبقه بندی کرد:
- مواد ادهزیو یونیورسال (Universal): فرمولاسیون این ترکیبات به گونه‌ای است که هر سه تکنیک دیگر اچینگ در آن قابلیت کارکرد دارند.
- مواد ادهزیو توتال اچ (Total etch)
- ترکیبات باندینگ سلف اچ (Self etch)
- ترکیبات سلکتیو اچ (Selective etch)
ترکیبات ادهزیو محلول‌هایی متشکل از مونومرهای رزینی بوده که امکان برهمکنش رزین با سوبسترای دندانی را میسر می‌سازند. سیستم‌های ادهزیو معمولاً از مونومرهایی در بردارنده گروه‌های هیدروفیل و هیدروفوب تشکیل می‌شوند.
فاکتور های مهم و اصلی بلیچینگ در دندانپزشکی را در این مقاله از سایت دنتیوا بخوانید.
پرایمر چیست؟
سیستم‌های پرایمر به منظور افزایش سطح بحرانی دنتین که پس از فرآیند اچینگ با اسید کاهش می‌یابد به کار می‌روند. پرایمرهای دندانپزشکی از ترکیب مونومرهای هیدروفیل محلول در یک حلال آبی مانند استون، اتانول و یا آب خالص ساخته شده و قابلیت فلو و نفوذپذیری بالایی در داخل ساختار هیدروفیل دنتین دارند.
این امر موجب بهبود استحکام باندینگ در ترمیم‌های صورت گرفته با استفاده این مواد می‌گردد. به عبارت دیگر برای دستیابی به باندینگ موفق بایستی دنتین از رطوبت کافی برخوردار بوده و بنابراین حضور حلال‌های ارگانیکی چون اتانول یا استون در ترکیب پرایمرها این امر را ممکن می‌سازد.
استفاده از پرایمر و رزین باندینگ پس از اتمام مرحله اچ کردن دنتین، موجب نفوذ بیشتر این ترکیبات به فضای بین توبولی (intertubular) دنتین و ایجاد یک لایه هیبرید می‌گردد. این ترکیبات همچنین به داخل توبول‌های دنتین نفوذ نموده و در آنجا پلیمریزه می‌شوند.
در مواد باندینگ سلف اچ از پرایمرهای در بردرانده مونومرهای اسیدی استفاده می‌شود. گروه‌های عاملی اسیدی به کار رفته در این مونومرها با ساختار دندان و رزین‌های ادهزیو واکنش نشان داده و اتصال هرچه محکم‌تر این دو را ممکن می‌سازد.
پرایمرها را همچنین می‌توان در ترمیم روکش‌ها و مواد ترمیمی از پیش موجود نیز به کار برد. از همین رو توصیه می‌شود که دندانپزشک همواره این مواد را در دسترس خود داشته باشد تا در صورت نیاز بتواند ترکیبات پرایمر را برای انجام ترمیم‌های فوری در بیماران خود به کار ببرد.
روش های مراقبت از کامپوزیت دندان را در این مقاله از سایت دنتیوا بخوانید.
سایلن چیست؟
سایلن‌ها آنالوگ‌های ساختاری هیدروکربن‌های اشباع (آلکان‌ها) در نظر گرفته می‌شوند که در مقایسه با این ترکیبات از درجه پایداری کمتری برخوردارند. اصطلاح سایلن به ترکیباتی اطلاق می‌شود که یک تا تمامی اتم‌های هیدروژن آن‌ها با دیگر گروه‌های اتمی جایگزین شده است (مانند تتراکلروسایلن یا SiCl4). به عبارت دیگر، این ماده یک آنالوگ سیلیکونی متان است.
ترکیبات سایلن (silane) به طور گسترده به عنوان مواد افزوده به سیلانت (sealant) و یا مواد ادهزیو (adhesive) و با هدف بهبود خاصیت چسبندگی این محصولات به کار می‌روند.
این سیلانت‌ها معمولاً اهداف چند منظوره داشته و علاوه بر آنکه از عبور آب، هوا یا مواد شیمیایی از ناحیه مورد استعمال جلوگیری به عمل می‌آورند، در شرایطی نیز به عنوان ماده ادهزیو عمل می‌نمایند.
محلول‌های سایلن اتصالات بادوامی را با انواع سطوح اعم از فلز، شیشه، سرامیک و غیره ایجاد نموده و به همین علت در طیفی از صنایع مختلف از قبیل هوانوردی، صنایع خودرو، ساختمان‌سازی و همینطور در حرفه دندانپزشکی به کار برده می‌شوند.
در حوزه دندانپزشکی سایلن‌ها به عنوان کاپلینگ ایجنت (coupling agent) و پرایمر (primer) و به منظور بهبود استحکام سمان‌های باندینگ مورد استفاده در ترمیم‌های غیرمستقیم کاربرد دارند. این مواد بر روی سطح مواد ترمیمی دندان اعمال گردیده و این ترمیم‌ها را برای اتصال به سمان آماده می‌سازند.
کامپوزیت آی پی اس چیست را در این مقاله به طور کامل بررسی کرده ایم.
کاربرد سایلن در دندانپزشکی چیست؟
بیشترین کاربرد ترکیبات سایلن به عنوان کاپلینگ ایجنت (coupling agent) در انواع ترمیم‌های صورت گرفته با استفاده از سرامیک، پرسلن و همچنین ترکیبات فلزی و کامپوزیتی مطرح است.
کاپلینگ ایجنت‌های حاوی سایلن به ترکیباتی گفته می‌شود که در مولکول‌هایشان گروه‌های عملکردی مشخصی به کار رفته است که این گروه‌ها می‌توانند هم با مواد ارگانیک و هم مواد غیرارگانیک باند شوند.
در حقیقت این کاپلینگ ایجنت‌ها به عنوان یک واسطه برای اتصال مواد ارگانیک و غیرارگانیک به یکدیگر به کار می‌رود. همین ویژگی سایلن‌هاست که موجب بهبود استحکام و خواص مکانیکی مواد کامپوزیتی، تقویت خاصیت چسبندگی و اصلاح سطوح رزینی می‌گردد.
در حقیقت این ترکیبات در حد فاصل بین سیلانت یا ماده ادهزیو و سوبسترای مورد نظر به کار رفته و به عنوان یک کاتالیزور چسبندگی عمل می‌کنند. انتخاب سایلن به عنوان کاپلینگ ایجنت برمبنای تطبیق عملکرد ارگانیک این ماده با ماده ادهزیو پلیمری صورت می‌گیرد. به این ترتیب باندینگ به نحو احسن انجام خواهد گرفت.
اغلب ترکیبات سایلن به عنوان تقویت‌کننده چسبندگی و با هدف تقویت خاصیت هیدروفوبیسیته، ثبات حرارتی و یا بهبود کراس لینک در محل باندینگ به کار می‌روند. سایلن‌ها موجب تسهیل فرآیند تولید، کاهش هزینه‌ها و بهبود کارایی اقتصادی مواد ادهزیو می‌گردند. برخی از مزایای به کارگیری سایلن به عنوان ترکیب ادهزیو و سیلانت عبارتند از:
- عملکرد بالای چسبندگی تحت شرایط خشک و نیز مرطوب
- بهبود چسبندگی و دوام ماده چسبنده
- افزایش مدت زمان نگهداری این ترکیبات یا افزایش shelf time
کاربرد هموستات دندانپزشکی چیست را در اینجا به صورت مفصل بخوانید.
استفاده از سایلن به عنوان پرایمر
سایلن‌ها را می‌توان در ساختار ماده چسبنده تلفیق نمود و یا آن‌ها را به عنوان ترکیبات پرایمر مورد استفاده قرار داد. هنگامی که این ترکیبات به فرمولاسیون ادهزیوها افزوده می‌شوند، بایستی از آزادی عمل کافی برای مهاجرت به نواحی مابین ادهزیو/سیلانت و سطوح اتصال برخوردار بوده که این امر بر مبنای ساختار منحصر به فرد و میزان واکنش پذیری سایلن تعیین می‌گردد.
معمولاً برای انتخاب بهترین نوع سایلن برای مصارف مورد نظر، دندانپزشک بایستی چندین نوع از این ترکیبات را به دقت مورد ارزیابی و مقایسه قرار دهد.
مؤثرترین متد برای بهبود اتصالات با کمک سایلن، استفاده از این ترکیبات به عنوان پرایمر و سپس به کارگیری ماده ادهزیو یا سیلانت بر روی آن است. به این ترتیب سایلن مستقیماً بر روی سطح مورد نظر قرار گرفته و به راحتی موجب افزایش خاصیت چسبندگی بین پلیمر و سوبسترای دندانی می‌گردد.
پرایمرهای سایلن معمولاً محلول‌های رقیقی حاوی ۵/۰ تا ۵ درصد سایلن در حلال الکلی و یا ترکیب آب/الکل بوده و به صورت یک لایه بر روی سوبسترا قرار می‌گرفته یا بر روی آن اسپری می‌شوند. در مرحله بعد حلال این پرایمرها در هوای آزاد تبخیر می‌گردد.
افزودن سایلن به سیلانت‌ها یا مواد ادهزیو و یا استفاده از آن به عنوان پرایمر موجب بهبود خاصیت چسبندگی و مقاومت بیشتر باندینگ در برابر رطوبت می‌گردد.
از جمله نقاط قوت استفاده از این ترکیبات به عنوان پرایمر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بهبود چسبندگی اولیه
- دوام بالاتر باندینگ
- مقاومت بالاتر در برابر حرارت
- مقاومت شیمیایی بالاتر
ساکشن مرکزی دندانپزشکی چیست را در این مقاله مطالعه کنید.
نکات مهم درباره استفاده از سایلن در دندانپزشکی
باندینگ دندان جایگزین مقرون به صرفه و مناسبی برای سایر روش‌های ترمیمی پیچیده چون ساخت روکش، ونیر، بریج و… در نظر گرفته می‌شود. در طی این فرآیند سه مرحله اچینگ دنتین، پرایم کردن آن و سپس به کارگیری مواد ادهزیو به ترتیب نقش دارند.
ترکیبات سایلن و پرایمر به عنوان اجزای اصلی در فرآیند باندینگ مواد ترمیمی دندان محسوب می‌گردند. به همین جهت بسیاری از کمپانی‌های مطرح بین‌المللی در زمینه تولید مواد دندانپزشکی در ساخت این ترکیبات با بالاترین کیفیت ممکن با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.
در این مقاله در خصوص ترکیبات سایلن و پرایمر به شما اطلاعاتی را ارائه دادیم. شما با یک جستجوی ساده در فروشگاه وب سایت دنتیوا می‌توانید محصولات کمپانی‌های مطرحی چون ماکوئرا (Maquira) و آنجلوس (Angelus) برزیل و الترادنت (Ultradent) و بیسکو (Bisco)ی آمریکا و دیگر کمپانی‌ها را در این زمینه مشاهده نموده و پس از مقایسه ویژگی‌های این محصولات با یکدیگر نسبت به سفارش ترکیبات مورد نیاز خود برای انجام فرآیند باندینگ دندان اقدام نمایید. همینطور برای مطالعه بیشتر این مقاله از سایت پابمدیکال را پیشنهاد می دهیم.
